DIE NAAM BO ELKE NAAM
Die vraag oor wat die “regte naam” vir die Messias is, is een wat geleerdes, teoloë en gelowiges al vir eeue laat kopkrap. Hoe moet ons Hom aanspreek—Jesus, Yeshua, Yahshua, of ‘n ander naam? Soos Filippense 2 vers 9 verklaar, het God “Hom verhoog tot die hoogste posisie en aan Hom die naam gegee wat bo elke naam is.” Tog het die nuanses (skakerings) van vertaling, uitspraak en kultuur gelei tot ‘n wye verskeidenheid interpretasies.
Die Evolusie van ‘n Naam: Van Yeshua na Jesus
Die naam “Jesus,” bekend vir die meeste Engelssprekendes, is ’n vertaling van die Griekse naam Iēsous (Ιησοῦς), wat self afgelei is van die Hebreeuse naam Yeshua (יֵשׁוּעַ). Die Hebreeuse Yeshua is ‘n verkorte vorm van Yehoshua (יהושוע), wat beteken “Die Here is redding” of “Die Here red.” Hierdie Etimologie of ontstaansgeskiedenis van die naam verteenwoordig die kern van die Messias se missie: om redding te bring.
Toe die Nuwe Testament in Grieks geskryf is, is die Hebreeuse naam Yeshua aangepas na Iēsous om te pas by die linguistiese en fonetiese beperkings van die Griekse taal. Grieks het nie ‘n “sh”-klank nie, en manlike name in Grieks eindig selde in ‘n “ah”-klank. Hierdie veranderinge het Iēsous gevorm. Later, toe die Bybel na Latyn en Engels vertaal is, het Iēsous verander in Jesus.
Hierdie evolusie toon hoe name aanpas by verskillende tale en kulture, maar die essensie van die naam bly dieselfde!!!
Waarom Nie Yahshua Nie?
Sommige mense glo dat die Messias se naam die woord “Yah” moet insluit om God se persoonlike naam, Yahweh (יהוה), te reflekteer. Dit het gelei tot die skepping van die naam Yahshua—’n kombinasie van “Yah” en “Hoshea” (redding). Tog kom Yahshua nêrens in antieke tekste, inskripsies of die Bybel voor nie. Dit is ‘n relatief moderne uitvinding wat in die 16de eeu ontstaan het en later deur die Sacred Name Movement in die 1930’s gewild gemaak is.
Alhoewel “Yah” ‘n integrale deel van Hebreeuse name soos Elia (Eliyahu) en Jesaja (Yeshayah) is, is daar geen bewyse dat Yeshua of Yehoshua ooit as Yahshua gespel of uitgespreek is nie.
Die Kontroversie Oor Yeshu
Die naam Yeshu (ישו) word dikwels deur baie Jode gebruik om na Yeshua van Nasaret te verwys. Sommige meen dit is ‘n afkorting van ‘n neerhalende Hebreeuse frase, “Y’mach Sh’mo V’Zichrono” (Mag sy naam en herinnering uitgewis word). Ander argumenteer dat Yeshu bloot ‘n streekvariasie van Yeshua is, beïnvloed deur Galilese uitspraak.
Of dit nou neerhalend is of nie, Yeshu word algemeen in moderne Israeliese kultuur gebruik om na Jesus te verwys, dikwels sonder negatiewe bedoeling.
Maak Die Naam Saak?
Sommige gelowiges verkies om die naam Yeshua te gebruik om die Messias se Joodse erfenis te eer. Ander verkies Jesus as gevolg van die bekendheid van die naam in hul kultuur en taal. Nog ander pleit vir Yahshua, omdat hulle glo dit beklemtoon die verbinding met Yahweh.
Die fokus op uitspraak alleen kan egter aflei van die dieper betekenis van die naam. In Joodse kultuur verteenwoordig ‘n naam iemand se karakter en wese. Die naam Yeshua beteken “redding,” en dit is presies wie Hy is en wat Hy gekom het om te doen. Soos Romeine 10:13 verklaar: “Elkeen wat die Naam van die Here aanroep, sal gered word.”
HIERDIE AANROEPING van die MESSIAS gaan nie oor die presiese FONETIESE UITSPRAAK NIE, maar oor die ERKENNING EN GELOOF IN DIE PERSOON EN WERK VAN DIE MESSIAS.
Historiese Praktyke en Heilige Name
Vroeë manuskripte van die Nuwe Testament wys dat die presiese uitspraak van heilige name nie ‘n prioriteit vir die vroeë Kerk was nie. In die oudste Griekse tekste is Hebreeuse name dikwels afgekort en aangepas:
- Yeshua is afgekort as Ιη- (Je- of Ye-).
- Messias is afgekort as Χρ- (Chr- vir Christos of Christus).
- Elohim is gesimboliseer as Θ (Theos of God).
- Adonai is verkort tot Κ (Kyrios of Here).
Hierdie praktyk beklemtoon die betekenis en wese van die name, eerder as streng hou by Hebreeuse uitspraak.
Genade, Nie Uitspraak Nie
Sommige meen dat redding gekoppel is aan die gebruik van die “regte” naam, en verwys na verse soos Johannes 5:43 (“Ek het gekom in die Naam van My Vader”) en Filippense 2:9–11 (“dat in die Naam van Jesus elke knie sal buig“). Hierdie interpretasie ignoreer egter die breër boodskap van die Skrif.
Redding is ‘n geskenk van genade, nie die gevolg van werke of linguistiese presisie nie. Soos Efesiërs 2:8–9 stel: “Julle is inderdaad uit genade gered, deur geloof, en dit nie uit julleself nie: dit is ‘n gawe van God; nie uit werke nie, sodat niemand mag roem nie.”
Die kern lê in geloof en vertroue in die Messias, nie in hoe sy naam gespel of uitgespreek word nie.
Gevolgtrekking: Die Naam Wat Red
Die naam van die Messias—of ons sê Jesus, Yeshua, of ‘n ander variant—verteenwoordig bo alles Sy missie om te red en te verlos. Alhoewel dit waardevol is om die historiese en linguistiese wortels van sy naam te verstaan, is dit selfs belangriker om te fokus op sy karakter, wese, en werk.
As gelowiges kan ons met vertroue weet dat “elkeen wat die Naam van die Here aanroep, sal gered word” (Romeine 10:13), maak nie saak in watter taal of uitspraak nie. Die krag van sy Naam lê nie in hoe dit uitgespreek word nie, maar in Wie dit verteenwoordig.