PREEK 22/6/2025 – I HAVE A DREAM …  (EK DROOM …)

Sondag 22 Junie 2025 PREEK – I HAVE A DREAM …

Esegiël 37 vers 1 tot 14

Gebed voor die skriflesing : Here ons God, U Woord is lewe en lig vir ons pad. As ons vandag lees van bene wat lewendig word, vra ons: maak ook ons harte lewendig. Laat U Gees oor ons waai, dat ons weer sal droom soos U volk moes droom in ballingskap. Spreek, Here, deur U Woord en deur U Gees, en leer ons wat dit beteken om as kerk in hoop te leef. In Jesus se Naam, AMEN

Inleiding

Op 28 Augustus 1963 het Martin Luther King sy beroemde toespraak gehou met die woorde: “I have a dream.” Hy het nie net gepraat oor ’n beter wêreld vir swart en wit nie — hy het mense laat hoop. Sy droom het gemeenskappe geïnspireer, en tot vandag toe roer daardie woorde ons harte.

Wanneer ons Eseg. 37 lees, hoor ons ook van ’n droom. ’n Godgegewe visioen — nie van reg en vryheid nie, maar van lewende bene. ’n Onmoontlike beeld: lewens wat hervorm word, ’n volk wat opstaan uit vergetelheid. Ook vandag vra ons: Kan ons nog droom? Kan die kerk nog leef? In ’n tyd van geloofsmoegheid en lauwheid, hoor ons: “Ek het ’n droom.” Nie net Martin Luther King nie, maar ook Eseg. En vandag — jy en ek. Ons word geroep om weer te droom saam met God, oor hoop, oor lewe, oor kerk-wees.

1. Is daar wel ’n toekoms vir die kerk?

Dit voel soms asof die kerk in ons tyd in ’n dal van droefheid leef. Die banke is leeg, die jong mense raak stilweg weg. Selfs die wat oorgebly het, vra: Is daar nog hoop? Die gees van moedeloosheid lê dik oor vergaderings, eredienste, en gesinne. Ons hoor gereeld: “Die kerk is besig om dood te gaan.”

Net soos Israel in ballingskap, voel dit asof ons ook in ’n geestelike Babel woon. Ons is vreemdelinge in ’n kultuur wat nie meer die kerk nodig het nie. Ons hoop voel vervlieg — “dit is met ons gedaan,” sê vers 11. Dorre bene… geestelike droogte.

Maar God vra: Kan hierdie bene leef? Ons wil roep: “Nee, dit is te laat!” Maar dalk moet ons saam met Esegiël bely: “Here, U weet.” Want selfs al is dit menslik gesproke verby met die kerk, met geloof, met ons jeug — God is nog nie klaar nie.

2. En dan mag Esegiël profeteer

Wanneer alles hoop verloor het, gee God vir Esegiël’n vreemde opdrag: Profeteer! Spreek tot die bene. Praat lewe waar daar dood is. Ons sou dink: wat help dit om vir bene te preek? Hulle hoor nie! Hulle leef nie! Maar dit is die geloofsgeheim: God werk deur sy Woord.

Wanneer Esegiël begin profeteer, begin daar iets beweeg. Bene skuif nader aan mekaar. Liggame vorm. Spiere en vel bedek die bene. Dit is nie meer net hope beendere nie — dis mense, ’n volk! Maar daar is nog geen asem nie. Nog geen lewe nie.

God leer ons iets belangrik: ons kan strukture bou, gemeentes vorm, eredienste hou — maar sonder die Gees is dit alles dood. Die kerk kan lyk asof dit leef, maar as die Gees nie lewe gee nie, bly dit maar net ’n geraamte. Daarom sê God: “Roep die Gees!” Laat Hy oor die dooies waai. Laat Hy nuwe lewe bring. Só begin ware herlewing: deur die Woord én deur die Gees.

3. Ons droom verder saam met Esegiël

Die bene het lywe geword. Maar nog lê hulle daar — dood, onbeweeglik, leweloos. Want asem, Gees, lewe — dit ontbreek nog. En dan hoor Esegiël die Here weer praat: “Profeteer tot die Gees…” En wanneer die Gees kom, dan gebeur dit — daardie lewelose liggame staan op.

Nie net mense nie. ’n Leër! ’n Groot, sterk, vasberade leër — gereed om te leef en te getuig. Wat ’n droom! Wat ’n visioen van hoop! Sien jy dit voor jou? Nie net bene wat weer mense word nie, maar mense wat weer hoop kry — mense wat weer glo dat God hulle nie vergeet het nie. Soos die volk in Babel, wat hoor: “Ek bring julle terug. Ek maak julle weer my volk.”

Ons droom saam met Esegiël. Ons sien dit: die Gees van God bring nuwe lewe. Ja, die Here kan vandag ook die dooie drome, die dorre geeste, die stil kerke weer vul met lewe. Dit is die hart van die droom: God gee nuwe asem! Hy bring lewe waar dood was. Hoop waar wanhoop was.

4. En wat staan ons nou te doen?

Nou dat ons hierdie visioen saam met Esegiël gesien het — wat nou? Sit ons net terug en wag? Nee, broers en susters. Hierdie droom roep ons tot aksie. God gebruik mense om lewe te bring. Esegiël moes praat. Esegiël moes bid. En ons ook! Wat staan ons nou te doen as kerk van Jesus Christus? Twee dinge: bid en droom.

Ons moet bid — intens en aanhoudend. Nie net vinnige gebede nie, maar roepgebede. Smekinge dat God weer sal kom met Sy Gees. Dat Hy sal asem blaas in ons kinders, ons gemeentes, ons kerkleiers, ons land. Sonder gebed, geen herlewing. Sonder gebed, geen beweging. Gebed is die sleutel wat die hemel oopmaak.

En ons moet droom — met geloofsdrome. Nie wensdenkery nie, maar drome gewortel in God se beloftes. Drome van kinders wat weer sing, ouers wat weer glo, gemeentes wat weer dien, jongmense wat weer roepinge ontvang. Drome van lewende kerke, vol van die Gees en vol van Christus.

Bid en droom. Want dis wat Esegiël gedoen het — en God het geantwoord.

5. En vandag… het ek ook ’n droom

Ja, bloglesers, vandag het ek ook ’n droom. Nie een van myself nie, maar een wat groei uit Esegiël se visioen — uit God se Woord.

 Ek droom van gemeentes waar jong en oud saam luister na God se Woord. Waar daar nie geslagsgapings is nie, maar geloofseenheid.

Ek droom van ‘n kerk waar gebed weer die hartklop is — waar mense huil en sing en soek na God se teenwoordigheid.

Ek droom van lidmate wat met oorgawe leef: in hulle werk, huwelike, verhoudings — mense wat lig is in donker plekke.

 Ek droom van ’n kerk waar Christus weer sentraal is. Waar Jesus se Naam met passie uitgespreek word — nie uit gewoonte nie, maar uit liefde.

Ek droom van kinders en jongmense wat met oë vol hoop sê: “Ek wil Jesus volg.”

Ek droom van ’n kerk wat nie bang is vir verandering nie, maar wat vol vertroue die pad loop wat God aanwys — al is dit soms deur droë valleie.

Ek droom van ’n kerk waar mense mekaar liefhet. Waar waarheid en genade hande vat. Waar die dood plek maak vir lewe.

En jy — het jy ook so ’n droom?

6. Samevatting  

Esegiël het gedroom. Maar nie sommer ’n mensedroom nie — ’n Godgegewe visioen. Hy het gesien hoe dooie bene lewendig word. Hy het gehoor hoe God sê: “Ek bring julle terug. Ek gee weer lewe. Ek maak julle weer my volk.”

En vandag word daardie droom ook aan ons gegee. Ja, ons kyk dalk om ons en sien ’n kerk in krisis, ’n samelewing in wanhoop, jongmense wat wegbly, ouers wat moeg is, gemeentes wat stagneer. Maar God sê: Ek gee julle my Gees. En Hy vra van ons: Glo. Bid. Droom. Moenie net kyk na die dorre bene nie. Moenie moed opgee nie. Die Here bring lewe. Die Here bou sy kerk. Hy doen dit deur Sy Woord. Hy doen dit deur Sy Gees. Mag jy vandag saam met Esegiël kan sê: “Ek het ’n droom… en God is daarin.” AMEN

GEBED  Here, ons Vader, U het met mag en heerlikheid vir Esegiël gewys dat U die God van lewe is. U bring nuwe asem in dooie bene. U bring hoop waar daar net wanhoop was. Ons bid vandag: doen dit weer! Laat U Gees waai oor ons harte, oor ons kinders, oor ons gemeentes, oor hierdie land. Laat dooie geloof weer lewe. Laat harde harte weer sag word. Laat ons weer droom — drome wat van U af kom. Leer ons om te glo wanneer alles dood lyk. Help ons om te profeteer — om hoop te spreek in donker dae. En laat ons nie net praat nie, maar leef — as mense vol van U Gees. Here, ons weet nie altyd hoe nie. Maar U weet. U is die Here. En daarom gee ons onsself aan U oor. Bou U kerk, Here. Bou dit deur ons. In Jesus se Naam bid ons. Amen

Seënbede Mag die Here wat bene lewendig maak,
jou vul met Sy Gees en jou oë oopmaak om te sien wat Hy doen.
Mag jy droom — drome van geloof, hoop en liefde —
en mag jy leef as iemand wat weet:
God is hier. God is lewendig. God gee nuwe lewe.
AMEN