EMPATIE MET DIE NOODLYDENDES DONDERDAG 9/4/ 2025
MATTEUS 25:35 TOT 40 “Ek was honger, en julle het My iets gegee om te eet; Ek was dors, en julle het My iets gegee om te drink; Ek was ‘n vreemdeling, en julle het My gehuisves; Ek was sonder klere, en julle het vir My klere gegee; siek, en julle het My verpleeg; in die tronk, en julle het My besoek. …. Dit verseker Ek julle: Vir sover julle dit aan een van die geringste van hierdie medemens van My gedoen het, het julle dit aan My gedoen.”
Inleiding
Empatie teenoor die noodlydendes is een van die mooiste uitdrukkings van God se hart vir geregtigheid en barmhartigheid. In ’n wêreld waar mense maklik gekategoriseer of geïgnoreer word op grond van herkoms, status of omstandighede, roep Jesus ons op tot ’n ander pad – een van betrokkenheid, omgee en aksie. Ons Bybelteks ter oordenking herinner ons daaraan dat wanneer ons sorg dra vir die geringstes, ons dit vir Christus self doen. Hierdie dagstukkie nooi jou om jou hart oop te maak vir diegene wat ly – nie uit skuld nie, maar uit ’n Christus-gedrewe empatie wat in dade oorgaan.
Bybelse Konteks
In Matteus 25 gee Jesus ’n indringende beskrywing van die laaste oordeel. Hy skei mense soos ’n herder skape van bokke skei. Die skape – die regverdiges – word geseën, nie op grond van wat hulle geglo het nie, maar op grond van wat hulle gedoen het: “Ek was honger, en julle het My kos gegee… siek, en julle het na My omgesien…” Wanneer hulle vra wanneer hulle dit vir Hom gedoen het, antwoord Jesus: “Voorwaar Ek sê vir julle: vir sover julle dit aan een van die geringstes van hierdie mense van My gedoen het, het julle dit aan My gedoen.”
Hierdie teks beklemtoon dat ware geloof altyd sigbaar word in dade van barmhartigheid. Empatie is nie bloot ‘n gevoel nie, maar ‘n beweging van die hart na ander toe. Dit is ‘n goddelike uitnodiging om Jesus self raak te sien in die gesig van die honger, dors, vreemdeling, sieke en gevangene. Dit gaan nie net oor hulp nie – dit gaan oor erkenning van menswaardigheid en die teenwoordigheid van Christus in elke mens.
Toepassing
Ons leef in ’n wêreld waar lyding nie skaars is nie. Mense vlug vir oorlog, onderdrukking, armoede, en Godsdiens onderdrukking. Tog sien ons dikwels verskille in hoe ons op verskillende groepe reageer. Party vlugtelinge ontvang warmte en gasvryheid; ander word met wantroue en koue skouers begroet. In Suid Afrika word soms selfs gruwelike geweld aan vlugtelinge gedoen. Empatie, soos Jesus dit leer, maak nie onderskeid nie. Dit vra nie waar jy vandaan kom, of jy jou dokumente het, of jy “regtig” ly nie. Dit sê eenvoudig: “Ek sien jou.”
In Matteus 25 vra Jesus nie of ons empatie het vir dié wat dit “verdien” nie. Hy vra of ons teenwoordig is. Die vreemdeling, die vlugteling, die armoedige, die sieke – hulle word nie as las gesien nie, maar as die gesig van Christus self. Om ‘n bottel water te gee, ‘n bord kos aan te bied, ‘n deur oop te maak vir iemand wat nie ‘n tuiste het nie – dis heilige dade.
Maar dit beteken nie ons moet onsself uitput of blind wees vir kompleksiteit nie. Empatie vra nie naïwiteit nie, maar teenwoordigheid. Dit vra dat ons onsself konfronteer: Vermy ek lyding omdat dit ongemaklik is? Laat ek my eie vooroordele my vermoë om lief te hê beperk?
Ware empatie beteken om jou eie gemak op te offer om iemand anders se menswees te bevestig. En ja – dit is ongemaklik. Maar dis presies daar, in die ongemak, waar die koninkryk van God deurbreek. Wanneer ons ons harte oopmaak vir die noodlydendes, raak ons deelnemers aan God se helende werk in ’n gebroke wêreld.
SAMEVATTING
Matteus 25 is ’n radikae oproep tot empatie – een wat nie vra of iemand hul lyding “bewys” het nie, maar wat eenvoudig teenwoordig is. Jesus leer ons dat ons nie net in die kerk ontmoet word nie, maar in die gesig van elkeen wat ly. Hierdie teks daag ons uit om op te hou kies wie ons empatie “waardig” ag. Die geringste, die vreemdste, die gebroke – dit is Christus in vermomming. Wanneer ons omgee, sien, luister en dien, word ons geloof lewendig. Ons word uitgenooi tot ‘n lewe waar empatie en aksie hand aan hand loop – nie as ’n plig nie, maar as ’n antwoord op liefde.
Twee lesse
Les 1: Empatie begin waar oordeel eindig. Ons word geroep om Christus raak te sien in elke gesig, veral dié wat die wêreld wil ignoreer.
Les 2: Dade van barmhartigheid is nie optionele ekstra’s nie – dis fundamenteel tot ware dissipelskap.
GEBED Here Jesus, U was self ’n vreemdeling, ’n lyer, ’n gevangene – en U identifiseer U steeds met die geringstes. Maak my oë oop om U raak te sien in dié wat ly. Breek my hart vir wat U s’n breek. Help my om met moed én sagtheid teenwoordig te wees, nie uit plig nie, maar uit liefde. Gee my wysheid om te dien, en empatie om regtig te sien. AMEN
Moedig jou gemeente, vriende en familie aan: Deel vandag iets kleins met iemand in nood – dis dalk groter as wat jy dink.